Lov na vehabije, tj. potencijalne “islamske teroriste”, je već duži niz godina najaktuelniji i najprofitabilniji angažman bezbjednosno-političkih struktura diljem svijeta pa samim tim i u Crnoj Gori koja od međunarodne zajednice tj. SAD-a, Izraela, Njemačke i inih zemalja, dobija značajna finansijska sredstva i opremu (vrlo zgodna kombinacija, pogotovo ako se uzme u obzir aktuelni ulazak Crne Gore u NATO alijansu).
Agencija za nacionalnu bezbjednost (ANB) je crnogorskim poslanicima tu oblast i predstavila kao najznačajniji segment svog djelovanja. Međutim, u skoroj budućnosti crnogorske bezbjednosne službe će morati da opravdaju silno vrijeme i materijalna sredstva utrošena na tom polju djelovanja pogotovo ako se imaju u vidu “rezultati” njihovih kolega u bivšim Jugo-republikama: nedavna spektakularna akcija hapšenja nekolicine vehabija u bosanskom selu Maoča (osim dugih brada i kratkih nogavica njihova jedina navodna krivica je nepoštovanje Zakona o prosvjeti), zatim privođenje nekoliko vehabija na Kosovu i Makedoniji kao i okončanje sudskog procesa u Beogradu gdje je novopazarska vehabijska grupa osuđena na visoke vremenske kazne (iako pravni stručnjaci navode da je napravljen niz propusta tokom istrage )…
Pa nije valjda da se i mi u Crnoj Gori nemamo čime pohvaliti!? Našim bezbjednjacima preostaje samo da pokupe šačicu “bradonja” koje već drže pod prismotrom, a ako se ustanovi da su kojim slučajem posjećivali neke od tzv. islamističkih sajtova (koji se vrlo često reklamiraju u našim medijima) onda istima preostaje samo da se spreme za Gvantanamo, Abu Graib ili neki od sijaset tajnih zatvora u ,najčešće, nekoj od novoprimljenih evropskih članica u NATO.
Sredstva javnog informisanja zorno pripremaju teren za ovakav scenario. Naime, mnogobrojni primjeri nedvosmisleno ukazuju da se na crnogorske Muslimane-Bošnjake gleda kao na izvore prijetnji, nasilja i budućeg terorizma. Ovo tim prije što i mnogobrojni novinski i televizijski komentari svakodnevno nekritički prenose i emituju vijesti kojim se aludira na jedan kontinuirani koncept “islamskog” fundamentalizma i terorizma.
Mediji smišljeno i, sasvim izvjesno po određenim instrukcijama, plasiraju bombastične dezinformacije i na pojedincima crtaju mete za odstrjel! Protivno Zakonu o informisanju na iskonstruisane vijesti ne omogućavaju prozvanoj strani pravo na reagovanje uz opasku da je ista isuviše radikalna!? Žigošu se pojedinci ali i čitave institucije bez ikakvih dokaza i “prava druge strane” (jedno od osnovnih pravnih načela- da treba čuti i drugu stranu).
Hapšenje inkriminisanih pojedinaca islamske vjeroispovijesti vrši se u stilu najboljih akcionih filmova u potpunosti prenebregavajući načelo prezumpcije nevinosti! (U pravno uređenim zajednicama takvi slučajevi bi ekspresno bili odbačeni zbog povrede krivičnog postupka)!
S druge strane, u policiju i druge državne organe se zapošljavaju (a mnogi su od ranije na tim poslovima) osvjedočeni neprijatelji ove zemlje, šovinisti i ekstremni nacionalisti. Zato i nečudi podatak da su u Crnoj Gori našli utočište mnogi ratni zločinci, domicilni i iz okruženja. Na rukovodećim mjestima su i dalje pojedinci koji su aktivno učestvovali u ratnim događajima 90-tih, samoinicijativno i u saradnji sa zločinačkim režimom S. Miloševića i njegovih bezbjednosnih službi.
Sve u svemu, čini se da s pravom možemo očekivati da se i u Crnoj Gori ponovi slučaj bosansko-hercegovačke “Alžirske grupe” (za neupućene, protivpravno uhapšeni a potom deportovani u Gvantanamo, državljani BiH uglavnom arapskog porijekla).
U prilog navedenom govore i neki naslovi iz najtiražnijh dnevnih listova u Crnoj Gori:
“Sve vehabije nijesu teroristi, ali su svi teroristi vehabije…” (“Vijesti”, 17.10.2006.god.)
“Reis Fejzić o pristalicama vehabizma u Crnoj Gori: -Budno motrimo na neke imame…” (“Vijesti”, 23.10.2006.g.; Fejzićev intervju za prvi dan Bajrama, kao kruna feljtona koji se objavljivao o “vehabizmu” u Crnoj Gori tokom mjeseca Ramazana!)
“Reis Fejzić: -Ima jedan broj tih ljudi koji imaju drugačiji pristup islamu za koji mi mislimo da je štetan za Muslimane u Crnoj Gori i uopšte za građane Crne Gore… i poziva državu da se pozabavi ovim problemom…” (“Dan”, 29.11.2006.)
“Allah mu naredio da ubije oca…” (“Vijesti”, 16.02.2007. -Radi se o ulcinjskom studentu kome je, nakon okončanja istrage zbog oceubistva, izrečena mjera obaveznog liječenja. Inače se u medijima konstantno plasirala informacija da je pripadnik vehabističkog pokreta!?)
“Poslanicima je prikazan 12-minutni film o vehabizmu u Crnoj Gori sa posebnim osvrtom na konkretna imena pripadnika tog pokreta kao i ključnim tačkama – Plavu, Rožajama, Baru, Ulcinju i Beranama…” (“Vijesti”, 25.12.2007.)
“Prema podacima ANB u Crnoj Gori ima preko 100 registrovanih islamskih ekstremista koji su povezani sa sličnim ekstremističkim organizacijama na Bliskom Istoku…
Naslov: “Snimke dobijali od Al Kaide” a potom u tekstu: “…Koriste sajtove Al Kaide… Pojedinci iz bošnjačko – muslimanskih stranaka u Crnoj Gori ranije su upozorili da su i u Crnoj Gori moguće radikalne aktivnosti vehabija…”(“Dan”, 26.12.2007.)
“Crnogorski konzul u Njujorku Dragan Sekulović upozorava: -Na meti sam vehabija…” (“Vijesti”, 11.11.2008.g.- Isti je na sastanku delegacije Vlade i predstavnika Islamske zajednice Crne Gore uvrijedio Bošnjake i Albance upoređujući ih sa teroristima!)
“Stejt Department: -Ima lokalnih islamskih ekstremista… Crnogorske bezbjednosne snage dobile su međunarodnu i obuku SAD kao i opremu…” (“Vijesti”, 02.5.2009.)
“Imam tražio da policija istjera nepodobne goste iz džamije…” (“Vijesti”, 04.7.2009.)
“Strah od vehabija podijelio vjernike…” (“Vijesti”, 18.7.2009.)
“Vehabija nožem i sjekirom ranio imama i policajca…” (“Vijesti”, 24.8.2009. -Radi se o Sultanu Nurkoviću iz Rožaja kome je po okončanju postupka takođe izrečena mjera obaveznog liječenja!)
“Osim detaljnog objašnjenja o pripremama za odlazak jedinice u Avganistan u izvještaju Ministarstva odbrane se potencira da je posebno težište bilo na razvijanju saradnje sa Islamskom zajednicom u Crnoj Gori… Islamska zajednica prioritet Vojske…” (“Vijesti”, 09.4.2009.)
“Vehabijama ukupno 27 godina zatvora…” (“Vijesti, 09.9.2009.)
“Imami u strahu od vehabija…” (“Vijesti”, 03.5.2010.)
“Vehabije prijete Crnoj Gori…” (“Dan”, 04.5.2010.)
“ANB prisluškuje vehabije… Radikalni islam na Balkanu…” (“Dan”, 19.8.2010.)
“Vehabije u službi mafije…” (“Dan”, 17.9.2010.)
“Sandžak će povećati podršku ulasku u NATO” (“Vijesti”, 01.10.2010.)
“Zbog Avganistana možete postati meta terorista…” (“Vijesti”, 18.10.2010.)
Septembra 2010.godine direktor policije V. Veljović izjavljuje da će pratiti promotere autonomije Sandžaka i prema njima primijeniti mjere.
“…Sandžak ne postoji niti je postojao ni kao teritorijalno-politička jedinica ni u Srbiji ni u Crnoj Gori, to nije ni geografski entitet… Priča o autonomiji bivšeg Sandžaka, bez obzira na optimističkoobjašnjenje njenog smisla, htjeli- ne htjeli ima značenje novog argumenta za afirmaciju plana uključivanja Crne Gore u NATO…” (“Partner”, mjesečnik Ministarstva odbrane CG, oktobar 2010.);
Novembra iste godine, predsjednik Pokreta za promjene Nebojša Medojević tokom posjete Izraelu izjavljuje da je Crna Gora centar za finansiranje terorizma…
”Džihad u Spužu…” (“Vijesti”,11.12.2010.)
I tako dalje i tome slično.
Prosto je nevjerovatno da nijedna stranka koja deklarativno zastupa Muslimane-Bošnjake, tj Albance među kojim je značajan procenat islamske vjeroispovijesti, nije našla za shodno da reaguje u vezi nekog od pomenutih tekstova!? Mjesta za reakciju je bilo i za stranke tzv. građanske orijentacije jer su u nekim od tekstova apostrofirani čak i određeni gradovi kao centri radikalnih vehabijskih grupa. Međutim, liderima Bošnjačke stranke nije smetalo da iste te prokazane mladiće u konspiraciji moljakaju za glasove na prošlim lokalnim izborima, zauzvrat im obećavajući zaposlenja i tsl. (Naravno od tih obećanja ništa nije realizovano!)
Sa temom vehabizma se svjesno manipuliše iz interesnih razloga i iz vrha Islamske zajednice Crne Gore.Javna tajna je da pojedini imami i funkcioneri Islamske zajednice dostavljaju spiskove “vehabija” policiji.
Nameće se logično pitanje kako to da zvaničnici Islamske zajednice CG nijesu do sada organizovali makar jedno predavanje ili okrugli sto na temu vehabizma? Ali ne! Oni samo nastavljaju sa anatemisanjem neposlušnih i nepodobnih koje žigošu imenom “vehabija”.
(I osrednji poznavaoci Islama i njegove istorije reći će da je korišćenje ovog naziva u pežorativnom značenju potpuno pogrešno!)
U prvoj polovini 2007.god. imami Sead ef. Jasavić i Ferid ef. Orahovac, profesori islamskih nauka, ostaju bez posla u džamijama u kojim su službovali. Zvaničnici IZ CG objašnjavaju da im je istekao pripravnički staž ali ih istovremeno u javnosti etiketiraju kao “vehabije” ne želeći čak ni da razgovaraju sa njima! Žigosani su bez prava na odbranu. (F. Orahovac se čak pismenim putem, osim Reisu Fejziću pojedinačno obraćao i svim članovima Sabora i Mešihata IZCG ali nije dobio nijedan odgovor!)
U izvještaju Stejt Departmenta o međunarodnim vjerskim slobodama “Montenegro 2007.” između ostalog stoji: “…Sredinom 2006.g. u Ulcinju vehabije napale imama Resulbegović Safeta i njegovog oca četiri puta… U Podgorici Admir Pepić verbalno napao reisa Rifata Fejzića…”.
Početkom 2009.g. iz TC “Delta city” u Podgorici otpuštena su dvojica mladića koji su radili na fizičkim poslovima, uz obrazloženje da je od policije stigla informacija da pripadaju vehabističkom pokretu. (U prilogu vam dostavljam zvaničnu informaciju MUP-CG s tim u vezi.)
Po prijavi advokata IZCG sredinom 2009.g. vodi se postupak protiv Haklaj Mirze, Čekić Enisa, Pepić Admira i Nermina, Spahić Ersana, koji su navodno uzurpirali Osmanagića džamiju u Podgorici koja je vlasništvo IZ. Po ekspresno donesenoj sudskoj odluci i uz asistenciju policije džematlije su izbačene iz Osmanagića džamije (iako su džamije Božje kuće i pripadaju vjernicima a ne institucijama) čime je grubo prekršen Ustav CG kao i više međunarodnih povelja i konvencija o ljudskim pravima!
Juna 2009.g. Nermin Pepić, Ersan Spahić i Omer Pepeljak bivaju protivpravno zaključani u Starodoganjskoj džamiji od strane glavnog imama Džema Redžematovića a potom privedeni u policiju po prijavi istog.
Maja 2010.g. Mirza Haklaj i Osman Kojašević su privedeni u policiju jer su “došli u konflikt sa službenikom IZ…” (Radi se o klasičnoj zloupotrebi vjere u političke svrhe gdje Bošnjačka stranka koristi pojedine imame da tokom centralne molitve petkom- Džume, agituju za naklonost glasača.)
Džihad Ramović iz Podgorice više puta biva privođen u policiju po prijavi lokalnog imama, da bi decembra prošle godine proveo šest dana u pritvoru kao najveći kriminalac iako se radi o jednom od najaktivnijih džematlija i članu džematskog odbora!